Een eigen Islamitische school, waar is dat voor nodig dan? Wat mankeert er aan de Nederlandse scholen? Regelmatig staat de groep allochtonen te schreeuwen dat ze gediscrimineerd worden, en zie hier: ze plaatsten zichzelf in een uitzonderingspositie. Men discrimineert hiermee zichzelf. Dit is nu juist wat ze niet zouden moeten willen. De kinderen dienen naar een normale Nederlandse school te gaan zodat ze in de Nederlandse cultuur worden geïntegreerd. En dat hoeft helemaal niet ten koste te gaan van hun eigen cultuur.

Een school in een school moet je gewoon niet willen, dat het om een islamitische school gaat is niet de discussie, maar toch speelt dit wat emoties betreft mee. Samenwerking zal juist door deze andere geloofsovertuiging lastig zijn, denk aan gezamenlijk Sinterklaas en Kerst. Deze festiviteiten vinden op het schoolplein plaats al jaren en dat zal in de toekomst niet anders worden. Dan zullen de nieuwe kinderen hier last van hebben. Of niet dan blinderen ze de ramen net zoals in andere gemeentes. Dit is voor geen enkele partij een fijne situatie.

Twee reacties van verontruste Heemskerkers op de berichtgeving over de nieuw te stichten islamitische basisschool Elif in hun woonplaats. Nadat in februari 2013 in de lokale media bekend werd gemaakt dat er een aanvraag was ingediend om een islamitische school te stichten, liepen online discussiepagina’s van het Noord-Hollands Dagblad, dichtbij.nl én de facebookpagina “Je bent een Heemskerker als…” vol met dergelijke reacties.

In schooljaar 1988-1989 openden de eerste twee islamitische basisscholen in Nederland hun deuren. In 2014, ruim 25 jaar later, zijn dat er 46. Het feit dat Nederland de grondwettelijke vrijheid kent onderwijs te stichten op bijzondere grondslag dat op gelijke wijze door de overheid wordt gefinancierd, is uniek.

Terug naar de situatie in Heemskerk: daar vernamen de buurtbewoners via de lokale media dat de gemeente had besloten de nieuw te stichten islamitische basisschool voorlopig te huisvesten in de leegstaande noodlokalen van een openbare basisschool. De stichting openbaar onderwijs tekende officieel bezwaar aan tegen de vordering van de noodlokalen.

Met ieder artikel dat in de lokale media verscheen over de plannen rond de islamitische basisschool steeg de spanning. Toen de openbare basisschool bekendmaakte de sleutels van de noodlokalen niet over te zullen dragen aan het islamitische schoolbestuur, bereikte de spanning een hoogtepunt. Reden tot triomf voor de critici?

Integendeel: veel mensen grepen de berichtgeving in de media aan om zich opnieuw op internet openlijk uit te laten over gebrekkige integratie en de toenemende islamisering van de Nederlandse samenleving. Mensen vroegen zich af waarom er überhaupt behoefte zou zijn aan een islamitische school. Er was zelfs sprake van een demonstratie van ouders en kinderen van de openbare basisschool voor het Heemskerkse gemeentehuis.

In al dit tumult heeft de gemeente Heemskerk via een spoedprocedure een tijdelijke oplossing gevonden voor de huisvesting van basisschool Elif: de plaatselijke muziekschool biedt voorlopig ruimte voor de kinderen. Op 19 augustus 2014, één dag nadat de eerste leerlingen op basisschool Elif waren gestart, vond een informatieavond voor buurtbewoners van de openbare basisschool plaats. Ook nu bestaat bij het personeel van de islamitische basisschool en bij de gemeente nog steeds de hoop dat de school in januari 2015 toegang krijgt tot de noodlokalen van de openbare school.

Op de informatieavond kwamen ongeveer dertig buurtbewoners af. De rest van de aanwezigen bestond uit personeel van de basisschool, buurtwerkers, een aantal leden uit de lokale politiek, overige geïnteresseerden en bemiddelaars die de gemeente had gevraagd de avond in goede banen te leiden. De boventoon werd gevoerd door een gemeenteraadslid dat optrad als vertegenwoordiger van de buurtbewoners. Hij toonde zich zeer ontevreden met het plan de islamitische school in de noodlokalen te huisvesten en trok fel van leer tegen de positie van de gemeente, die in zijn ogen eerdere afspraken met de openbare basisschool niet nakomt.

Gedurende de avond werd duidelijk dat alle commotie weinig van doen had met het feit dat de nieuw te stichten school een islamitische school betreft. Ouders, leerlingen en omwonenden maakten zich kwaad omdat de gemeente mondeling zou hebben toegezegd dat de noodlokalen zouden verdwijnen en dat de vrijgekomen ruimte als speelplein benut zou kunnen worden. De leerlingen van de openbare basisschool hebben jarenlang geld ingezameld om het schoolplein op te knappen. Daar is intussen nog steeds niets van terechtgekomen.

Wanneer je met die gedachte nogmaals de berichtgeving over de islamitische school en de reacties van mensen op internet leest, wordt duidelijk dat er een kloof bestaat tussen de direct betrokkenen en de buitenstaanders. De direct betrokkenen benadrukken steeds geen probleem te hebben met het feit dat de school islamitisch is. Zij hebben moeite met het feit dat er een school op hún schoolplein wordt geplaatst, terwijl de verwachting was gewekt dat er een mooi speelplein voor de hele buurt zou komen.

Het anti-islamitische perspectief van de buitenstaanders overheerst echter in de media en dat vertroebelt het debat. De term “islam” zorgt er voor dat mensen die niet direct betrokken zijn, zich emotioneel betrokken voelen. Zíj voeren de boventoon in anti-islamitische uitlatingen op internet. Ook de vaak ongenuanceerde koppen die in lokale media de aandacht trekken, doen geen recht aan de nuance van de praktijk.

Het resultaat is dat zowel de leerlingen van de openbare basisschool die graag spelen op een mooi schoolplein als de leerlingen van de islamitische basisschool zonder schoolgebouw, slachtoffer zijn van politiek getouwtrek door volwassenen.