Waarom het Leiden Islam Blog?
Het “islamdebat” in Nederland lijkt geluwd. Reden te meer om de discussie gaande te houden, menen Leidse wetenschappers. Vandaag lanceren zij het Leiden Islam Blog.
We kunnen nu al terugblikken op de eerste tien jaar van de 21ste eeuw als het decennium van de islam. Nog nooit is er zoveel over islam in het nieuws geweest als in deze periode, nog nooit hebben zoveel verschillende mensen zich hierover uitgesproken.
Kort daarvoor zou het onvoorstelbaar zijn geweest dat politici in de Tweede Kamer over een religie spraken, en zelfs de kostbare spreektijd gebruikten om speciale eigenschappen van deze religie te bespreken (denk aan de debatten over takiyya, het islamitisch huwelijk, sharia-rechtbanken, en sharia als zodanig).
Aan deze verhitte politieke en maatschappelijke discussie lagen twee reële kwesties ten grondslag: integratie en radicalisering. De Nederlandse wetenschap heeft een unieke periode doorgemaakt waarin het opdrachten regende voor wetenschappers om onderzoek te verrichten naar allerlei vragen vanuit de politiek. Het resulterende corpus aan onderzoeken over identiteit, radicalisering en integratie van moslims is indrukwekkend.
En nu lijkt die aandacht allemaal wat over te zijn. Maatschappelijk gezien is dat een goed teken: om steeds weer met grote media-aandacht bovenop iedere hoofddoek- of opstaan-voor-de-rechter affaire te springen, dient het algemeen maatschappelijk belang niet. Wat rust in de tent is prettig, voor iedereen.
Maar is dat een werkelijk rust, in de zin van een geruststelling, of is er sprake van collectieve islam-moeheid? Dat laatste lijkt zeker het geval te zijn. Men weet het wel, of gelooft het wel.
Maar in deze luwte merken wij dat er niettemin van alles speelt op het gebied van islam. Niet zozeer in de zin van dreigende radicalisering of hinkende integratie. Maar juist vanuit de moslims zelf. We hebben nu te maken met een tweede en derde generatie van jonge mensen, opgegroeid in Nederland en nu studerend aan Nederlandse hogescholen en universiteiten, die zichzelf nadrukkelijk identificeren met islam.
Deze generatie doet alles ‘meer’: ze zijn meer geïntegreerd dan hun ouders, ze nemen relatief meer deel aan hoger onderwijs dan hun autochtone leeftijdgenoten, ze zijn zich vaak meer dan wie ook bewust hoe Nederland in elkaar zit, ze zijn meer actief in maatschappelijke organisaties dan andere Nederlanders. En vooral: ze houden zich meer bezig met islam dan hun ouders.
De stilte rondom islam in Nederland is dus vooral schijn. Er gebeurt enorm veel, met name onder de nieuwe generatie moslims. Wij menen dat we daarover moeten blijven praten en discussiëren. Niet omdat er dreigingen zijn, of omdat de politiek roept om optreden, maar omdat we in de komende tien jaar pas echt zullen merken hoe moslims in Nederland hun islam zullen vormgeven.
En dan hebben we het alleen over Nederland. Soortgelijke ontwikkelingen spelen ook Europa-breed, terwijl nog ingrijpender gebeurtenissen zich voltrekken in moslimse samenlevingen wereldwijd waarin islam een prominente rol speelt. Kortom, wij moeten onze expertise blijven inzetten om al deze facetten van islam, moslims en hun samenlevingen te kunnen duiden.
2 Comments
De islamisten (zij die altijd meer islam wensen dan er op dat ogenblik voorhanden is in hun maatschappij) hebben hun weg gevonden binnen de westerse maatschappij.
De moslimjeugd wordt losgeweekt uit haar multiculturele omgeving om "beter" te worden dan de perverse en wereldse westerlingen.
De wereldverbeteraars met de 'juiste normen en waarden' zijn nog eens aan de slag gegaan. Onopvallend, zalvend, verholen achter een gordijn van mooie schijn.
De jeugd moet de Islam weer in het bloed krijgen. De ummah moet nieuw leven ingeblazen worden. Het broederschap, de samenhorigheid, de samenwerking dient hersteld te worden.
Daarbij moet in de eerste plaats aan het conformisme worden gewerkt.
Moslims dienen de basiselementen van de islam terug in zich op te nemen om hun eer te herstellen. Om respect te verdienen.
Wudu, gebed, hoofddoek, scheiding van de seksen. Vrouwen zijn parels of diamanten die moeten beschermd worden, verstopt tussen 4 muren. Mannen zijn daar verantwoordelijk voor.
Simpele regeltjes om er bij te kunnen en te mogen horen.
Geen filosofie, theologie of het verstand gebruiken. Neen, gewoon horen en gehoorzamen.
Moslims die willen nadenken horen er niet bij, het zijn fitnazaaiers.
De geleerden hebben immers al lang alles in de juiste formats opgedeeld.
Wat er aan kennis ter beschikking staat om op de juiste weg te blijven ligt al eeuwen vast.
Niemand hoeft er nog iets aan toe te voegen want elke vernieuwing leidt naar dwaling en dwaling leidt naar het Vuur.
Meer dan ooit bestaat de noodzaak aan een dialoog op het scherp van de snee. Een confrontatie met het woord tot alle woorden gezegd zijn en de standpunten en argumenten allemaal op tafel liggen.
Dan kan er pas aan een consensus gewerkt worden.
Ondertussen gaat de eenzijdige bronvermelding verder. De oogkleppen komen dichter bij elkaar te staan. Het wordt tunnelvisie.
Een betrouwbare en onafhankelijke bron waar de zoekers nog terecht kunnen is meer dan ooit tevoren onontbeerlijk geworden.
Op die manier bestaat de kans dat de race naar Jahiliyya wordt afgeremd en er nog een lichtje schijnt aan het eind van de duistere tunnel.
Wie biedt de mogelijkheid?
Een goed stuk. Toch het volgende:
In Nederland zijn er nogal wat mensen die bepaalde zaken in de islam goedpraten, zeggen dat het allemaal wel meevalt, dat de mensen niet weten waar het over gaat, etc.,etc. 'Goedpraters', zal ik maar zeggen. Daarnaast, helemaal aan de andere kant van het spectrum, de wat ik maar noem 'scherpslijpers', die onzinnige, ongefundeerde of overdreven kritiek leveren, zoals Wilders en ook Hans Jansen. Wat zo goed als ontbreekt is iets daar tussen in. Genuanceerde, zakelijke en goed gefundeerde kritiek op de islam, of liever op bepaalde aspecten van de Islam. Net alsof daar geen ruimte voor is, alsof daar een politiek-correct taboe op is.